Χα δε μπορείς και εγώ νόμιζα ότι είσαι γρήγορη
Μια φορά και έναν καιρό ένα κρύο χειμώνα ήταν ένα κοριτσάκι η Άννα.
Ήταν στο σπίτι της και έπινε ζεστή σοκολάτα. Αυτό το κοριτσάκι δεν είχε φίλους και εκεί που την έπινε είπε :
-Θα φτιάξω ένα χιονάνθρωπο !
βγήκε λοιπόν έξω και άρχισε να τον
φτιάχνει. Όταν τον έφτιαξε είπε :
-θα σε ονομάσω Ασπρούλη
-Μμμμ μου αρέσει αυτό το όνομα είπε ο
χιονάνθρωπος .
-Θεέ μου μιλάς! Είπε η Άννα.
-Και φυσικά μιλάω, δεν είμαι πέτρα ή
ξυπνητήρι είπε.
-Θες να γίνουμε φίλοι; είπε η Άννα .
Και βέβαια ,γιατί όχι;
Τέλεια, επιτέλους θα έχω ένα φίλο!
Γιατί δεν είχες ποτέ;
Όχι !
Ούτε κι εγώ!
Έλα να παίξουμε κρυφτό Άννα.
Εντάξει φιλάω εγώ. 5,10,15,20,25
-Θα κρυφτώ πίσω από το δέντρο.
-Φτού και βγαίνω μμμ που να είναι
τώρα;
-Χα! Χα! Σε βρήκα τώρα εσύ τα φιλάς.
Εντάξει
Α το βρήκα θα κρυφτό πίσω από αυτό
το αμάξι. Φτού και βγαίνω αα εδώ είσαι
Εντάξει με βρήκες τώρα…
Στάσου βρε Άννα να παίξουμε κάτι
άλλο τώρα.
-Έλα να παίξουμε κυνηγητό Άννα.
Εντάξει κυνηγάς .
Έρχομαι να σε πιάσω
-Ο δε θα μπορέσεις είμαι πολύ γρήγορη
-Ουπς σκόνταψα!
- Σε έπιασα !Τώρα εσύ κυνηγάς
-Θα σε πιάσω
-Εντάξει κέρδισες κουράστηκα δε μπορώ άλλο
- Έλα να ξαποστάσουμε λίγο Ασπρούλη
-Άννα τι είναι αυτό;
-Πουλάκι είναι βρε κουτέ.
-Και αυτά που πέφτουν στη μύτη μου είναι σταγόνες νερού;
-Ναι που σημαίνει ότι πλησιάζει η Άνοιξη .
-Για στάσου λίγο Άννα αν έρθει η Άνοιξη θα λιώσω!
-Ω, όχι τότε δε θα είμαστε πια φίλοι τι θα κάνουμε;
-Μη κλαις Άννα εγώ ποτέ δε θα σε ξεχάσω.
-Α αρχίζω να λιώνω!
-Μην ανησυχείς υπάρχει πολύ χιόνι.
-Φοβάμαι πως έχει λιώσει κι αυτό Άννα και
το μισό σώμα μου έχει σχεδόν λιώσει.
-Όχι σε παρακαλώ μη λιώσεις μετά θα μείνω
μόνη μου.
-Άννα κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τον καιρό
αλλά θα μου λείψεις πραγματικά και επειδή
έχω λιώσει σχεδόν όλος πάρε αυτό κομματάκι
κλαδιού μου.
-Εντάξει μη με ξεχάσεις όμως.
-Και βέβαια όχι αντίο Άννα χάρηκα που
παίξαμε!
Και εδώ τελειώνει η ιστορία και κάτι ακόμα μπορεί ο χιονάνθρωπος να έλιωσε αλλά η φιλία τους θα παραμείνει για πάντα. Αντίο!
